37.

Zaczynam powoli rozumieć czemu artyści czuli się odrzuceni i nierozumiani. Każdego dnia dostaje kilka próśb od znajomych by wykonać im portret lub dla nich coś narysować Oczywiście jedne z próśb są od bliższych inne od dalszych znajomych. Ale nie rozumiem czemu w momencie odmowy ludzie unoszą się i obrażają "Powinieneś to zrobić dla mnie" "to w końcu ja?!" "Czemu rysujesz innych a nie mnie" - to tylko najpopularniejsze teksty jakie słyszę. Oczywiście nie ma mowy o tym by musieli uiścić nawet najdrobniejszą opłatę bo przecież to oni?! Dopiero teraz zauważam jak niedoceniana jest praca twórcza w Polsce. Ok, nie będę oszukiwał ze jestem jakimś genialnym artysta (ale planuje :P ) nawet nie czuje, ze mogę się artysta nazwać Ale jednak, jest to kawałek pracy, kilka godzin i kilka kilkanaście złotych wsadzone w każdą pracę bo czymś jednak to wykonać trzeba. Oczywiście mało ludzi to rozumie.

Z drugiej strony przyjaciele. Którzy wywołują we mnie wyrzuty sumienia ze względu na to ze się z nimi nie widuje, lub nie odbieram telefonu, bo na czas pracy go wyłączam Czuje że jak tak dalej pójdzie będę mógł z czystym sercem stanąć  na rynku starego miasta bądź wyjechać do krynicy i sprzedawać swoje prace zrzędząc jaki to ja jestem umęczony artysta, bo przez takie zagrania czuje że coraz bardziej posępnieje i odcinam się od innych.